- biedaczka
- biedaczkaf.Gen.pl. -ek1. (ze współczuciem o kobiecie lub dziewczynce) zob. biedactwo.2. (= uboga kobieta) poor woman; (= żebraczka) beggar (woman).
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
biedaczka
Look at other dictionaries:
biedaczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czce; lm D. biedaczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. biedaczek: Biedaczka choruje już kilka miesięcy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biedaczka — ż III, CMs. biedaczkaczce; lm D. biedaczkaczek forma ż. od biedaczek Biedaczka, chora na nieuleczalną chorobę … Słownik języka polskiego
chudzina — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. chudzinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z politowaniem, współczująco o bardzo chudym, wynędzniałym mężczyźnie, chłopcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taki chudzina z niego. Nie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
